سخنان علی مطهری و مواصع اصلاح طلبان

با گذشت پنج سال از جریان فتنه ۸۸ هنوز شاهد این موضوع هستیم که در درون کشور برخی از افراد و جریانات سیاسی به مرور زمان و با امید به نفوذ در بدنه دولت روحانی، در پی رفع حصر سران فتنه و آزادی بی قید و شرط و بدون محاکمه آنان بر آمده اند.

سوگمندانه نطفه این حرکت بدلیل وجود ظرفیت های منفی اصلاح طلبان در جامعه، با تلاش همین جریان، در درون جریان اصولگرایی بسته شده است به این معنا که آنانی که تا دیروز جرات بیان برخی از مطالب درباره فتنه را نداشتند با استفاده از سخنان یک آقازاده خاص؛ امروز این جرات را یافته اند تا نیات درونی و چهره واقعی خود را در پهنه سیاسی کشور آشکار سازند.

علی مطهری در سخنانی ضمن تاکید بر حفظ حریم ولایت فقیه و علیرغم اینکه وی خود در دیدار حضوری با رهبر انقلاب از نظرات ایشان درباره سران فتنه آگاه شده بود ولی باز هم بر رویه و روش خویش مبنی بر اصرار بر تعیین تکلیف سران فتنه پافشاری کرد. مطهری بارها و بارها با تاکید بر ضرورت رفع حصر سران فتنه آورده است: «این غلط است که ما بدون حکم قضایی و تشکیل دادگاه عده‌ای را در حصر بگذاریم و بعد بگوییم به شما لطف کردیم.» وی به حصر آیت الله منتظری نیز اشاره و بر همین اساس می گوید: «این رفتار تند با او ضرورتی نداشت.»

جالب توجه آنجاست که امثال این سخنان زاویه کاملی با دیدگاه و نظر امام (ره) و رهبر معظم انقلاب دارد. رهبر انقلاب دیدار با خانواده شهدا و فرزندان شاهد فرموده بودند: «اگر دادگاهی تشکیل شود، شما تحمل نتایج آن را نخواهید داشت.»

علی مطهری امروز علیرغم اینکه از نظر سیاسی در درون جبهه اصولگرایی تعریف شده و هویت سیاسی پیدا می کند اما این قبیل مواضع و رفتارهای دوگانه و بعضا چند گانه خصوصا در پیدا کردن زبان مشترکی با سران فتنه و اصلاح طلبان، می تواند آینده سیاسی وی را در هاله ای از ابهام قرار دهد، آنگونه که شاید در بزنگاه های سیاسی پیش رو، مجبور شود تا شخصیت و جایگاه سیاسی خود را در ظل توجهات شخصیت های سیاسی دیگر و با توجه به سایه قدرتمند پدر، در جایابی سیاسی اش جستجو نماید.

از سوی دیگر این اظهارات زمینه را برای ایجاد موجی سیاسی در میان ساختارشکنان برای القای «رفع حصر سران فتنه» به عنوان یک خواست عمومی فراهم آورده و اگر بگوییم که در آینده ای نه چندان دور دامنه این فعالیت ها گسترش خواهد یافت سخنی بیراه نگفته ایم.

هنوز یادمان نرفته که علی مطهری پس از ثبت نام در فرمانداری تهران به منظور نامزدی در انتخابات مجلس هشتم علت حضور خود را به این صورت بیان کرد: "در دوره حساس کنونی که همه گروه‌ها با تمام نیرو به میدان آمده‌اند من هم با احساس خطر از شدت گرفتن فعالیت اصلاح طلبان، وارد شده‌ام." خطر اصلاح طلبانی که امروز در سخنرانیهای علی مطهری برایش کف و سوت می زنند.

این احساس خطر از اصلاح طلبان در سال۸۶ و همراهی مطهری با اصلاح طلبان در دفاع از سران فتنه در سال ۹۲ (به بعد) مهر تاییدی است بر رفتار متناقض و دوگانه علی مطهری در عالم سیاست.

اما داریوش سجادی مشاور سابق کروبی و از چهره های شاخص اصلاح طلب در خارج از کشور، در واکنش به رفتارهای خاص مطهری می آورد: پیش از شما بودند کسانی که همین مسیر زاویه با نظام را رفتند و به فراموش شدگی مبتلا شده‌اند؛ اکبر گنجی نمونه نزدیک آن است که پیش‌تر از جنابعالی با طی همین مسیر بازیگر نقش اول نمایشنامه‌ای شد که اینک جنابعالی عهده‌دارش شده‌اید. بیشتر متأسف از آنم که مطمئنم علی مطهری امروز نیز مانند گنجی دیروز وقعی به این خیراندیشی نخواهد گذاشت و سرخوش و مشعوف از کف زدن‌های «جنود فتنه» به همان جائی می‌رود که اسلافش رفتند!

این سخنان و سخنانی از این دست نشان می دهد که نه جریان اصولگرایی وی را در قالبی محض و همسو با خویش قلمداد می کند و نه جریان اصلاحات وی را در مجموعه خود به طور دربست و کامل خواهد پذیرفت. به عبارت دیگر عالم سیاست، مطهری را به فردی که در اعتقادات سیاسی اش از ثبات قدم برخوردار نیست، خواهد شناخت.

اما جریانی که علی مطهری طی ماه های اخیر با طرح ضرورت رفع حصر سران فتنه به راه انداخته، می تواند زمینه را برای سودجویی و «ماستمالی» کردن تمامی اتفاقات سال ۸۸ فراهم آورد. زمینه ای که بدویات آن در اظهارات مصطفی کواکبیان نمود پیدا می کند. وی در این باره می گوید: «موضوع حصر ربطی به دستگاه قضایی ندارد اگر قرار باشد به آنجا برود می‌گویند باید محاکمه علنی انجام شود. ما نمی‌خواهیم کار به این مسائل بکشد ما می‌خواهیم موضوع فیصله پیدا کند.»

کواکبیان در حالی این اظهارات را مطرح می کند که علی مطهری بارها در کنار مطرح نمودن ضرورت حصر سران فتنه، از لزوم محاکمه آنها نیز سخن به میان آورده است.

اما براستی چه جریانی به دنبال فراموشی فتنه۸۸ است. فراموشی‌ای که مقام معظم رهبری صراحتا با آن مخالفت کرده و بارها تاکید کرده اند که «فتنه ۸۸ نباید به فراموشی سپرده شود.»

جریانی که با تمسخر واژه «فتنه» ضمن قبح زدایی از اغتشاشات سال ۸۸ به دنبال تحت فشار قرار دادن دولت روحانی است. این فشارها در حالی است که شخص اول اجرایی کشور بارها تاکید کرده است که موضوع رفع حصر سران فتنه در محدوده اختیارات او نیست و مراجع ذیربط باید در این مورد تصمیم گیری نمایند.

با توجه به موارد یاد شده و بسیاری از دلایل دیگر می توان این چنین نتیجه گرفت که فتنه گران رادیکال اصلاحات و اصلاح طلبان میانه‌رو با مشاهده اختلاف رفتارها و مواضع اصولگرایان و اشخاصی مانند علی مطهری و همچنین برخی جریانات سیاسی درون مجلس، تلاشها را در راستای رفع حصر سران فتنه دنبال خواهند کرد که در صورت تحقق این امر تبعات زیادی را در متن و حاشیه بدنبال خواهد داشت.

البته بار دیگر لازم به تاکید است که چهره های تندرو اصلاحات تنها به دنبال رفع حصر نبوده و هیچ ضرورتی برای محاکمه سران فتنه نمی بینند. در حقیقت آنان به دنبال تحقق این ضرب‌المثل قدیمی هستند که می گوید: «نه خانی آمده و نه خانی رفته». اما آیا می توان حافظه تاریخی مردم را پاک کرد؟

حصر موسوی و کروبی و رهنورد را غیرقانونی میدانیم

عضو شورای هماهنگی اصلاحات گفت: حصر موسوی و کروبی و رهنورد را غیرقانونی می‌دانیم.

 

 

علی محمد غریبانی در همایش سراسری جبهه اصلاحات طی سخنانی با بیان اینکه رفع حصر یک مطالبه ملی است اظهار داشت: حصر موسوی و کروبی و رهنور را غیر قانونی می دانیم و از برگزاری دادگاه در این زمینه حمایت می‌کنیم. یک نمایندهٔ مجلس ششم شورای اسلامی هم با انتقاد از رفتارهای مجلس گفت: ما مجلسی می‌خواهیم که در سایه قانون اساسی پیگیر مطالبات مردمی باشد. فاطمه راکعی در همایش سراسری اصلاح طلبان ضمن گلایه و انتقاد از رفتار برخی وکلای مجلس گفت: این چه مجلسی است که یک نماینده در آن نمی‌تواند آزادانه صحبت کند. وی افزود: اعتقاد دارم برخورد بسیار نامناسبی با علی مطهری در مجلس شد. راکعی افزود: سهم مشارکت زنان در فضای سیاسی کشور همچنان کمتر از 5٪ است که انتظار می رود این قضیه با نگاهی به‌اینده کشور و توسعه همه جانبه افزایش یابد.
فاطمه راکعی دبیر کل جامعه زنان نواندیش در همایش سراسری اصلاح طلبان گفت: می خواهم به نمایندگی از تمامی زنان مسلمان نواندیش بعضی از آرزوهای کوچک که امروز بسیار بزرگ جلوه می کنند را بیان کنم. وی ادامه داد: اولین مساله و آرزو حل موضوع حصر و آزادی انسانهای شریف از جمله دکتر زهرا رهنورد باشم.
این شاعر و نویسنده افزود: دومین آرزوی ما آزادی همه زندانیان سیاسی در بند از جمله دکتر محسن میردامادی و مصطفی تاج زاده می باشد. (مجری برنامه: خانم راکعی قرار بود شما در مورد مسائل زنان صحبت کنید که صحبتهای خانم راکعی با تشویق حضار ادامه پیدا کرد). راکعی افزود:‌آرزوی سوم ما مجلسی کار آمد و در ارتباط با قانون می باشد و در چارچوب قانون اساسی حرکت کند و نمایندگان مردم همچون علی مطهری بتوانند حرفهایشان را بزنند.
وی در مورد نقش زنان نیز بیان کرد: زنان از اوایل انقلاب نقش بسیار برجسته ای داشته اند و ما نباید دیگر نباید حقوق خود مان را مطرح کنیم بلکه امروز حرف اول را در عرصه سیاسی کشور می زنیم و همه باید آن را باور کنند. وی به رهبری امام خمینی اشاره کرد و بیان کرد: ایشان همچون پیامبر به نقش زنان اعتقاد بسیاری داشتند و آن را با قرآن که بسیار انسان است مقایسه می کردند.
این نماینده مجلس ششم تصریح کرد: ما نگران مسئله منطقه و جهان هستیم که عده ای به عنوان اسلام به اسم داعش فعالیتهایی می کنند و تاکید داریم که باید به طور خاص به مسئله زنان در این موضوعات بپردازیم. راکعی اظهار کرد: زنان همیشه در کابینه و مجلس حضور جدی داشتند و ما امروز توقع داریم نیمی از لسیت اصلاح طلبان به آنها اختصاص یابد و این هدف را دنبال می کنیم و از احزاب اصلاح طلب هم خواستاریم که این موضوع را دنبال کنند که حداقل به سرانه جهانی که 30 درصد است برسیم.

زورو (گفت و شنود)-نقل از روزنامه کیهان

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: آقای زیباکلام در نامه‌ای به سفارت سوئد پیشنهاد کرده است که جایزه صلح نوبل را به آقای علی مطهری بدهند!
گفت: بدجوری به علی مطهری اهانت کرده چون جایزه صلح نوبل از بدنام‌ترین جایزه‌هاست و تاکنون به افرادی نظیر شیمون پرز، اسحاق رابین، مناخیم بگین،انورسادات و... داده شده است.
گفتم: از این گذشته اعطای جایزه صلح نوبل را کشور «نروژ» برعهده دارد و نه «سوئد»، ضمن آن که پارلمان نروژ این جایزه را می‌دهد و نه وزارت خارجه و دولت آن کشور!
گفت: آقای زیباکلام با این همه هوش و سواد و دانش سیاسی باید مواظب باشد که مراکز بزرگ آکادمیک دنیا ایشان را ندزدند... تازه این آقا استاد علوم سیاسی هم هست!
گفتم: چه عرض کنم؟! از یارو پرسیدند اسب سفید رستم چه رنگی بود و مال کی بود؟! یارو مدتی فکر کرد و گفت؛ آهان! فهمیدم؛ سیاه بود و مال زورو بود!

---

منبع : اینجا

اصلاحات قربانی می گیرد!

وابستگی شدید اصلاح‌طلبان به روحانی در طول یکسال اخیر و همچنین هاشمی رفسنجانی در طول سال های اخیر این موضوع را تایید می‌کند که این جریان سیاسی دیگر نه دارای پایگاه مردمی مستحکمی است و نه اینکه شخصیت‌های مطرح این جریان چنان مقبولیتی دارند که بتوانند بدون یاری شخصیت‌های برآمده از جریان راست سنتی در فضای سیاسی کشور به موفقیت دست یابند. از این نقش فردی چون هاشمی رفسنجانی در جریان اصلاح‌طلب بسیار پررنگ‌‌تر از شخصیت‌های مطرح این جناح سیاسی می باشد!

از زیبا کلام بعید است!!

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: آقای زیباکلام در نامه‌ای به سفارت سوئد پیشنهاد کرده است که جایزه صلح نوبل را به آقای علی مطهری بدهند!
گفت: بدجوری به علی مطهری اهانت کرده چون جایزه صلح نوبل از بدنام‌ترین جایزه‌هاست و تاکنون به افرادی نظیر شیمون پرز، اسحاق رابین، مناخیم بگین، انورسادات و... داده شده است.
گفتم: از این گذشته اعطای جایزه صلح نوبل را کشور «نروژ» برعهده دارد و نه «سوئد»، ضمن آن که پارلمان نروژ این جایزه را می‌دهد و نه وزارت خارجه و دولت آن کشور!
گفت: آقای زیباکلام با این همه هوش و سواد و دانش سیاسی باید مواظب باشد که مراکز بزرگ آکادمیک دنیا ایشان را ندزدند... تازه این آقا استاد علوم سیاسی هم هست!
گفتم: چه عرض کنم؟! از یارو پرسیدند اسب سفید رستم چه رنگی بود و مال کی بود؟! یارو مدتی فکر کرد و گفت؛ آهان! فهمیدم؛ سیاه بود و مال زورو بود!