چه کسانی نیاز به تعویض زانو دارند؟

تعویض مفصل زانو، برای افراد مبتلا به آسیب شدید زانو است. جایگزینی زانو می تواند درد را تسکین دهد و اجازه می دهد تا شما فعال تر باشید اگر دارو  و درمان های دیگر به درد زانوی شما کمکی نمی کند دکتر شما ممکن است توصیه کند به عمل جراحی تعویض زانو کند. تعویض زانو شامل برداشتن قسمت مفصل زانوی طبیعی و جایگزین کردن آن با بخش های مصنوعی است تعویض زانو شایع ترین نوع از عمل جراحی تعویض مفصل است.

بیماران مبتلا به تخریب شدید مفصل زانو همراه با درد و اختلال در عملکرد، ممکن است کاندید مناسبی برای جایگزینی کل زانو باشند.
آرتریت روماتوئید، یک بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به غشاء در خطوط مفصلی حمله می کند. و می تواند به درد، التهاب و تخریب مفاصل منجر شود.
آرتروز پس از ضربه، نوعی از آرتروز است که ممکن است پس از صدمه به زانو مانند یک شکستگی یا پارگی لیگامان رخ دهد. این نوع آسیب می تواند باعث التهاب زانو و در طول زمان منجر به آسیب غضروف شود. که شما در زندگی از آن رنج می برید و می تواند سبب آرتروز در میانسالی یا بعد از آن شود. آرتروز شایع ترین دلیل برای جایگزینی زانو در ایالات متحده است.
چندین نوع از آرتریت می تواند به زانو آسیب برساند و باعث درد و ناتوانی شود که باید با زانوی مصنوعی جایگزین شود آسیب های زانو می تواند از یک مشکل به نام نکروز تنه تالوس و استئونکروز که در آن استخوان با از دست دادن جریان خون خود می میرد و در نهایت منجر سقوط می شود.
زمانی که درد و سفتی شروع به دخالت در فعالیت های روزمره کند و درمان های دیگر کمک نکند ممکن است نیاز به تعویض مفصل باشد.

قبل از درمان جایگزینی مفصل اقدامات زیر را انجام دهید.

برای کاهش استرس در مفصل با عصا راه بروید.
برای تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری ورزش کنید.
از دست دادن وزن به منظور کاهش بار زانو برنامه ریزی شود.
از کفش خاص برای بهبودی زانو استفاده کنید.
از داروها برای رفع درد استفاده کنید.
داروهای مختلف که می تواند برای درد زانو مفید باشد عبارتند از داروهای ضد درد مانند استامینوفن، ترامادول و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDs ) مانند ( ایبوپروفن و یا ناپروکسن  ) و از مسکن های موضعی روی پوست زانو مالیده شود و یا از کورتیکواستروئیدهای قوی در مفصل زانو تزریق شود که جایگزین اسید هیالورونیک نیز نامیده می شود.

در چه کسانی نباید جراحی تعویض زانو انجام شود؟

اگر چه جایگزینی زانو، عمل جراحی شایع است ولی برای همه مناسب نیست اگر شما یک عفونت زانو، یک اختلال عصبی شدید یا بیماری شدید رگ های خونی، اضافه وزن شدید، یک بیماری پوستی مثل پسوریازیس، اختلالات قلبی و ریوی دارید پزشک شما ممکن است اقدام به تعویض زانو نکند.
اگر شما قصد جایگزینی زانو را دارید از پزشک خود بخواهید شما را به یک جراح ارتوپد مجرب و آموزش دیده برای درمان مشکلات مفاصل و استخوان ها معرفی نماید جراح باید عوامل زیادی را قبل از معرفی برای جایگزینی زانو در نظر بگیرد افرادی که به طور کلی سالم هستند بهترین نامزد برای عمل جراحی هستند و کسانی که قبل از آسیب پیشرفته مفاصل، عمل جراحی برایشان انجام شود بهبودی سریع تر و نتایج بهتری حاصل می شود. فیزیوتراپی یک بخش اساسی از بازسازی پس از تعویض مفصل زانو است. توصیه می شود بیماران با مفاصل مصنوعی قبل، در طی و بعد از هر روش انتخابی تهاجمی از جمله ( اعمال دندانپزشکی ) باید آنتی بیوتیک مصرف کنند.

خطرات ناشی از جایگزینی کل زانو

خطرات ناشی از تعویض مفصل زانو شامل لخته شدن خون در پاها است که می تواند به ریه ها ( آمبولی ریوی ) سفر کند آمبولی ریه می تواند تنگی نفس، درد قفسه سینه و حتی سبب شوک شود خطرات دیگر شامل عفونت ادراری، تهوع و استفراغ ( معمولا مربوط به داروی  ضد درد )، درد مزمن زانو و خشکی، خونریزی داخل مفصل زانو، آسیب عصبی، آسیب های رگ های خونی و عفونت زانو که می تواند به عمل مجدد نیاز شود علاوه بر این، خطرات ناشی از بیهوشی شامل قلب، ریه، کلیه و آسیب کبدی وجود دارد.

تغذیه در ارتروز

 

 آرتروز یک بیماری پیشرونده و مزمن است که درمان قطعی ندارد این بیماری در سن بالا دیده می شود ولی در افراد 20 – 30 سال هم دیده می شود در بیماری آرتروز ابتدا غضروف مفصل ناهموار و فرسوده می شود

بعد از تخریب غضروف، در استخوان های مجاور ( سخت شدن استخوان، بوجود آمدن حفره خالی در استخوان، تیزی نوک استخوان، سفت شدن مایع مفصل و کپسول مفصل ایجاد می شود. آرتروز بیشتر مفاصلی که وزن بدن را تحمل می کنند مانند ( ران، زانو، ستون فقرات ) را در گیر می کند. 

علائم آرتروز

اولین علامت آرتروز درد مفصل است که با فعالیت بدنی بدتر و با استراحت بهتر می شود بعد از استراحت شبانه، هنگام بیدار شدن از خواب بیمار احساس می کند مفصلش سفت شده است که بعد از چند دقیقه این حالت از بین می رود. با پیشرفت بیماری دامنه حرکت مفصل کاهش یافته و مفصل خشک و بی حرکت می شود. فیزیوتراپی در پیشگیری از این مشکل موثر است 

تغذیه مناسب در آرتروز 

رژیم غذایی مناسب می تواند آرتروز ستون فقرات را کنترل و درمان کند.

اگر اضافه وزن دارید وزنتان را کاهش دهید.

غذاهایی که حاوی اسید های چرب امگا 3 هستند مانند ( انواع ماهی، روغن گردو، کتان و سویا ) در پیشگیری از آرتروز موثر است.

آفتاب اثر مهمی در کاهش آرتروز دارد زیرا منبع تامین ویتامین D است.

غذاهای حاوی آنتی اکسیدان نظیر ویتامین های D' C' E'  و بتا کاروتن و ریز مغزی هایی مانند ( سلنیوم، روی ، منیزیم، کلسیم و فسفر ) که در دانه ها و مغز ها یافت می شود مصرف کنید. ویتامین ای در آجیل ها وجود دارد. غذاهای با ویتامین ای بالا مصرف کنید.

شیر و لبنیات کم چربی مصرف کنید.

گیلاس و آلبالو برای کاهش درد بسیار مفید است.

روزانه یک لیوان آب پرتغال مصرف کنید. ویتامین C در کیوی، هلو، سیب و پرتغال وجود دارد.

 چای سبز، غلات، زنجبیل، زعفران، عسل  بخورید. زردچوبه و زنجبیل خاصیت ضد التهابی دارند.

از انواع توت ها، سبزیجات برگدار مصرف کنید.

سبزیجات برگ سبز مانند ( جعفری، شاهی، کرفس، کلم پیچ، هویج، جو دو سر )، ماهی های آبهای سرد و چرب مانند ماهی ( تن، آزاد، ساردین، قزل آلا، شاه ماهی ) مصرف کنید.

مرغ کبابی، ماکارونی گندم کامل، غلات مانند گندم، سبزیجات مخلوط شده، انواع توت ها برای دسر، برنج قهوه ای، کلم بروکلی و سالاد میوه مصرف کنید.

مصرف انگور در درمان آرتروز موثر است.

روزانه 6 – 8 لیوان آب مصرف کنید.

گوشتهای پر چرب، مارگارین، کره، کافئین، تخم مرغ، الکل، شکر سفید، تنباکو، محصولات لبنی پر چرب باید از رژیم غذایی حذف شود.

غذاهای دارای اگزالات بالا مانند ( اسفناج، کنگر، آلوها، زغال اخته، ریواس ) را از رژیم غذایی خود حذف کنید

بعضی افراد به سیب زمینی، فلفل ها، بادمجان، گوجه فرنگی، تنباکو حساس هستند که باید به هر کدام از این مواد که حساسیت دارند آنرا از غذای خود حذف کنند.

مهار کننده های جذب کلسیم مانند ( گوشت قرمز، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه، شکرتصفیه نشده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی ) را از غذای خود حذف کنید.

مصرف غذاهای باددار مانند ( گندم سیاه، چربیهای حیوانی، لبنیات پر چرب ) را کاهش دهید.

فست فود ( سوسیس، کالباس، جگر ) و نوشابه مصرف نکنید.

از مصرف غذاهای چرب، شکر، سرخ کردنی پرهیز کنید

درمان ارتروز با کشف ژن جدید

امیدی تازه در درمان آرتروز با کشف ژن جدید

پژوهشگران در دانشگاه وسترن کانادا، ژن خاصی را شناسایی کرده‌اند که نقش اصلی را در از بین ‌بردن غضروف در آرتروز (استئوآرتریت) دارد.

به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران، محققان با این یافته نشان ‌دادند زمانی‌ که ژن PPARdelta از غضروف برداشته می‌شود، به میزان قابل توجهی از پیشرفت آرتروز بعداز ضربه، کاسته می‌شود.

فرانک‌ بایر، از مولفان پژوهش و استاد دپارتمان فیزیولوژی و داروشناسی دانشکده‌ ‌پزشکی و دندانپزشکی Schulich دانشگاه وسترن اظهار کرد: پژوهش‌های جدید امیدوارکننده ‌است و شاید اولین گام برای شناسایی درمان‌های نوین باشد.

بایر افزود: نتایج پژوهش‌ها نشان ‌می‌دهد که این ژن، نقش مهمی در عوامل بیماری‌زای آرتروز ایفا می‌کند و بنابراین ممکن ‌است قدم ‌اول در شناخت درمان‌های جدید باشد.

براساس گزارشی توسط انجمن آرتروز کانادا، بیش‌از 4.5 میلیون نفر از افراد بالغ کانادایی دچار آرتروز هستند و تخمین ‌زده می‌شود هزینه‌ مستقیم مراقبت بهداشتی از این افراد به ۱۰ میلیارد دلار برسد. آرتروز بعداز ضربه که با صدمه‌ خاصی شروع می‌شود، موجب ۱۰ تا ۱۵ درصد تمام موارد این بیماری است و بر بخش جوانتر و فعالتر جامعه تاثیرگذار است.

به گفته محققان، تفکر رایج این است که در ساعات اولیه‌ بعداز صدمه چه اتفاقی ممکن ‌است تأثیر درازمدت داشته باشد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که می‌توان امیدوار بود این داروها چنانچه درست بعد از وقوع صدمه تجویز ‌شوند، شاید شروع تخریب غضروف همراه با آرتروز را کاهش دهند.

یافته‌های این پژوهش همچنین ممکن ‌است به تشریح رابطه‌ چاقی با استئوآرتریت کمک کند.

به گفته محققان، مدت‌ها چنین به ‌نظر می‌رسید که چاقی یکی ‌از عوامل اصلی تهدید برای ابتلا به آرتروز است و تفکر رایج چنین بود که این ارتباط با وزن اضافی روی مفاصل همراه است. با این ‌همه، مدارک اخیر نشان ‌می‌دهد که علائم شیمیایی‌ در حال گردش در بدن، به ‌خطر آرتروز در بیماران چاق کمک می‌کند.

بایر اظهار کرد: چون ژن PPARdelta با مولکول‌های چربی فعال می‌شود، لیپیدهای موجود در غذای پرچرب ممکن‌ است به طور مستقیم این مسیر را فعال ‌کنند تا ژن PPARdelta اجازه تخریب غضروف را در مدل جانوری پیدا کند.

به گفته بایر، نتایج ‌این پژوهش همچنین نشان ‌می‌دهد که در آینده، تنظیم PPARdelta با تغییرات برنامه‌ غذایی روزانه و نه از ‌طریق داروها، ممکن‌ است راهبردی برای پیشگیری از آرتروز باشد.

این تحقیق به ‌صورت آنلاین در مجله‌ Arthritis & Rheumatology منتشر شده است.

آرتروز

آرتروز یا "استئوآرتریت"به تغعیرات "دژنراتیو"یا  (DJD) به عبارت دیگر ، به سائیدگی در مفاصل اطلاق می شود.
شروع این تغعیرات معمولا در سنین جوانی در مفاصل فرد ایجاد می گردد که در بعضی مفاصل مثل شانه و زانو ابتدا بصورت نرمی غضروف مفصلی یا کندرومالاسی شروع شده که در صورت عدم درمان منجر به سائیدگی سطح مفصلی غضروفها یا استئوآرتریت خواهد شد
شکایت این بیماران بصورت درد با تورم و یا بدون تورم مفصل می باشد. اکنون دانشمندان ، طبق بررسی های آماری، نشان داده اند که در صد ایجاد تغعیرات دژنراتیو در افراد بلند قد غیر ورزشکار و با حجم عضلات کم، بیشتر از افرادی می باشد که دارای قد کوتاه و عضلات قوی و ورزشکارند، می باشد. چون عضلات قوی اطراف مفصل ، نقش حمایتی بسیار مهمی از مفاصل بازی  کرده و عملا میزان سائیدگی مفصل را بسیار کاهش می دهند
 امروزه بسیاری از جوانان از درد های مفاصل در سنین جوانی رنج می برند و این بدلیل کم تحرکی در زندگی ماشینی امروز است                                                                
 

البته لازم به ذکر است که اگر با بیماری مواجه شویم که از نرمی غضروفهای مفصلی و یا آرتروز مفصلی رنج می برد  باید در انتخاب ورزش مناسب برای او بسیار دقیق باشیم و بجای انجام ورزش های دینامیک  که با حرکات  شدید مفاصل توام می باشند ، وی را تشویق به انجام ورزشهای استاتیک نمائیم . یعنی در حالتی که مفاصل تقریبا ثابت می باشند ، بیمار اقدام به انقباض و ورزش  دادن عضلات اطراف مفصل بنماید  و از انجام هرگونه حرکت سریع مفصل و یا مفاصل مبتلا پرهیز نماید
درمان آرتروز در طب غربی شامل داروهای ضد درد استروئیدی و غیر استروئیدی و نیز گلوکز امین  و کندروتین که از مواد تغذیه کننده غضروفها بوده و پیشرفت آرتروز ها را به تاخیر می اندازد، می باشد
اما عوارض جانبی این دارو ها روی کبد ، کلیه  و سایر ارگانهای داخلی  بیمار زیاد می باشد و نیز درموارد متوسط و شدید بیماری، داروها به خوبی قادر به کنترل بیماری نمی باشند